Niepokoi mnie jurydyczne podejście do problemu: "czy są grzechem ciężkim?" A gdyby były grzechem lekkim, to wszystko w porządku? Przecież chrześcijanin to człowiek, który stara się nie grzeszyć w ogóle. Oczywiście, wszyscy upadamy i grzeszymy, ale nie możemy zakładać z góry, ze jakieś grzechy będziemy popełniać - tylko dlatego, że są lekkie.

 

Sięgając do definicji z katechizmu: grzechem ciężkim jest świadome i dobrowolne przekroczenie prawa Bożego w rzeczy ważnej. Grzech ma zawsze dwie strony - jedna to obiektywny porządek moralny, druga: świadomość i dobrowolność działania człowieka, który dany czyn popełnia. Stosunkowo łatwo jest wiec powiedzieć, czy jakiś czyn jest zgodny lub niezgodny z etyka katolicka, czy stanowi poważne naruszenie tej etyki, natomiast stwierdzenie z cala pewnością, ze jest to grzech ciężki jest zawsze kwestia indywidualnego rozeznania - czasem oczywistego, czasem trudniejszego.

I dochodząc do odpowiedzi na zadane pytanie:
 

1. doprowadzanie się do orgazmu bez współżycia nie jest zgodne z etyka katolicka. Nie chodzi tu nawet o brak otwarcia na płodność, tylko o wyjątkowość aktu seksualnego, dla którego powinna być zarezerwowana pełnia przeżyć. Akt małżeński jest przeżyciem jedynym i wyjątkowym i nie można stosować żadnych działań zastępczych wobec niego.

2.sfera płciowości należy do sfer ważnych.

Krzysztof Jankowiak